پروسه زیبای آفرینش

هیج وقت فکر کرده اید یک اثر هنری، یک کتاب زیبا، یک اختراع، یک موسیقی زیبا و بالاتر از همه اینها آفرینش یک انسان چگونه اتفاق می افتد

میتوانیم هر آفرینش را به پروسه ای زیبای سه مرحله ای تصویر کنیم: لذت -درد – آفرینش

آفرینش یک انسان، حاصل 9 ماه درد جانفرسای مادر و آن درد نتیجه لذت همخوابی با همسر است و زیباتر از این لذت، لذت و انگیزش آفرینش و یکی شدن

خلق اثری هنری، نتیجه درد و ممارست شبانه روزی بر روی آن اثر و خود آن درد  ماحصل لذت تصور وارده به ذهن هنرمند است.

این آفرینش ها ارزشمندند چون از پس دردی و تلاشی بدست آمده اند.

انسانها را در برخورد با یک مساله، یک صحنه و یا یک اتفاق می توان به سه دسته اصلی تقسیم کرد

دسته اول اصلا از برخورد با این اتفاق خاص هیچ لذتی به آنها دست نمی دهد و بی انگیزشی در این زمینه از کنار اتفاق میگذرند. این گروه که با زمینه و کانتکست وجه اشتراکی ندارند را به کناری بگذاریم. ما بقی انسانها که وجه اشتراکی را میبینند سه دسته اند:

گروه اول به لذت میرسند و انگیزشی را درون خود احساس میکنند اما توان درد را ندارند و فقط لبخندی زده و رد میشوند

گروه دوم وارد مرحله درد میشوند، اما وسط راه کم میارن. اونها لذت اونقدر بهشون انگیزه و انرژی نداده که به  آخر خط برسند و آفرینشی آغاز کنند.

اما گروه سوم آنقدر درد را تحمل کرده و استقامت می ورزند که به آفرینش می رسند.

اکثریت انسانها را در گروه اول یا دوم قرار گرفته و به آفرینش نمی رسند و احتمالا گروه دوم هستند.

یادمان باشد به دردی که به انتها نرسد هیچ چیزی تعلق نمیگیرد.

پس شما که لذت چیزی را درک کرده اید،

تحمل کنید و تلاش کنید تا به آفرینش برسید

به نظر من ما ایرانیها به خاطر شرایطی که توش بودیم و در تنگنا بزرگ شدیم